Tatry – najwyższe pasmo w łańcuchu
Karpat, również najwyższe między Alpami a Uralem i
Kaukazem. Są częścią Łańcucha Tatrzańskiego, w
Centralnych Karpatach Zachodnich[2].
Wysokogórska część Tatr o glacjalnym charakterze jest
unikatowa w skali Polski i zalicza się do najwyższej
kategorii pod względem atrakcyjności[2]. Tatry są objęte
ochroną przez ustanowienie na ich obszarze polskiego
Tatrzańskiego Parku Narodowego i słowackiego
Tatrzańskiego Parku Narodowego oraz przynależności do
Światowej Sieci Rezerwatów Biosfery UNESCO. Krainy
etnograficzne otaczające Tatry to: Podhale, Spisz, Orawa
i Liptów
|
Nazwy Bieszczady używa się zwykle w
Polsce jako synonimu polskich Bieszczadów (które są
jedynie częścią Bieszczadów Zachodnich). ‘Bieszczad’ i
‘Beskid’ były od wieków określeniem gór oddzielających
Polskę i Ruś od Węgier. Etymologia wyrazów ‘Bieszczad’ i
‘Beskid’ jest niejasna, czasem wywodzi się te słowa od
trackiego ludu Bessów, których obecność na północ od
Karpat odnotował Ptolemeusz.
Kazimierz Dobrowolski w 1938 objaśnił toponimię
‘Beskidu’ i ‘Bieszczadu’ na tle nazewnictwa
bałkańskiego, łącząc ją z albańską nazwą terenową
bjeska, bjeske oznaczającą halę górską, łąkę lub
pastwisko.
|